Vluchtoord Uden
Toen de oorlog zich na oktober 1914 naar Frankrijk verplaatste keerden de meeste vluchtelingen terug naar huis. Maar ongeveer veel Belgen bleven tot het einde van de oorlog in Nederland wonen. Voor al die mensen moest natuurlijk huisvesting, voeding en verzorging geregeld worden...
“ Het was een compleet barakkendorp ”
Vooral de lokale besturen langs de grens en steuncomités zorgden voor de eerste opvang. Bovendien probeerde de Rijksoverheid de vluchtelingen te concentreren, eerst in tijdelijke vluchtkampen en later in ''Vluchtoorden'', zoals de officiële benaming voor een aantal ''Belgische dorpen in Nederland'' werd. Eén van deze vluchtoorden werd Uden en vanaf februari 1915 konden hier de eerste bewoners terecht.
Tussen 2015 en 2019 herdenkt Uden dat 100 jaar geleden, tijdens de Groote Oorlog (W.O. I), in totaal 15.304 vluchtelingen hebben gewoond in Vluchtoord Uden. Het Vluchtoord was een compleet houten barakkendorp, met een eigen kerk, gemeentehuis, ziekenhuis, eigen scholen, werkplaatsen en winkels. De bewoners woonden en sliepen in 33 barakken. Ter herinnering aan het voormalig vluchtoord is er in februari 2015 een monument onthuld aan de Landerlaan te Uden en zijn er fiets- en wandelroutes uitgezet.
Voor meer informatie bezoek je www.heemkundekringuden.nl
